Gila
itu bahasa saya
untuk menerangkan ke’syadid’an
sesuatu benda
atau dalam bahasa lain ; saya
sedang exaggerate dalam berkata.
Saya cuba untuk berhenti
menuturkan perkataan ini
sebab orang cakap anak dara
tak manis cakap kasar sebegini
sungguh
tapi kalau saya tak masukkan
perkataan ini
saya rasa tidak puas
tak sampai maksud senang
cakap.
Satu insiden tahun lepas (masa
mak nisa datang sini)
mak cik Mursyidah masak mihun
goreng kalau tak silap
sedapnya susah untuk
digambarkan, jadi saya pon cakap :
“Mak cik!!!! Sedap gilaaa
mihun niiii…” (eksaited ; mata bersinar-sinar)
mak cik balas : “Sedap tu mak
cik suka. tang gila tu mak cik tak mau. he he he...”
(nasib baik mak cik Mursyidah
orang utara. Jadi dia faham lah cara saya ni).
Sejak dari hari itu, saya
cuba untuk kurangkan penggunaan perkataan ni
dan antara alternatif lain
saya cakap ; fuyyyoohhh, sedap
gil* nak mamp**
(tak sebut huruf yang belakang tu)
Tapi saya sedar
yang susah sebenar untuk
meninggalkan benda yang sudah terbiasa buat
sampai kadang-kadang bole
buat orang lain teasa hati :’)
lain kali kau diam sajalah Hani... *-_____-* (frog face : angiofibroma)
No comments:
Post a Comment